Warmińsko-Mazurski Uniwersytet Trzeciego Wieku w Olsztynie

Wycieczka do Augustowa

2 lipca 2024 roku 48-osobowa grupa członków naszego klubu wyruszyła na 3 dniową wycieczkę do Augustowa i Suwalszczyźnie. Po przywitaniu z przewodnikiem Panem Janem Borysewiczem rozpoczęliśmy zwiedzanie 1,5 godzinnym rejsem statkiem Swoboda wypływając z portu Augustów przez rzekę Nette, jezioro Necko, rzekę Klonownice (najkrótsza rzeka w Polsce – 800 metrów długości), jezioro Białe, śluzę w Przewiezi i Jezioro Studzieniczne. Jeziora te są częścią Kanału Augustowskiego zbudowanego w latach 1825-1839. Na ponad 100 km szlaku jest 18 śluz; łączy rzeki przez 12 jezior. Na swojej długości pokonuje różnice poziomów wód 54 metry. Rejs zakończyliśmy na tzw. “wyspie” Studzieniczne, dzisiaj połączona z lądem grobla. Jest tam Sanktuarium Maryjne: drewniany kościół z 1847 roku i neorenesansowa kaplica Najświętszej Marii Panny, w której znajduje się obraz Matki Bożej Studzieniczańskiej – XVIII wieczna kopia obrazu jasnogórskiego. Obok kaplicy jest studzienka z uzdrawiającą wodą, zwłaszcza w przypadku chorób oczu i skóry. Wszyscy próbowali tę wodę, pijąc ją i przemywając oczy i twarz. Nad brzegiem jeziora stoi pomnik Ojca Świętego Jana Pawła II upamiętniający jego wizytę w tym miejscu w czerwcu 1999 roku. Po krótkiej przerwie na kawę udaliśmy się do miejscowości Giby, obejrzeć wzgórze upamiętniające Obławę Augustowska, nazwaną Małym Katyniem – najbardziej tragiczne działanie NKWD w Polsce. Celem było zlikwidowanie polskiego podziemia niepodległościowego na terenie województwa Białostockiego. W lipcu 1945 roku w nieustalonym dotąd miejscu zginęło ok. 600 osób zatrzymanych w powiatach: augustowskim, suwalskim i sokolskim. Na wzgórzu stoją dębowe krzyże i 10 metrowy krzyż z napisem; “Zginęli bo byli Polakami”. Następnie pojechaliśmy do Sejn, najważniejszego w Polsce miasteczka powiatowego: 6 tysięcy mieszkańców. Miasteczko znane jest z zachwycającego zespołu dominikańskiego i bazyliki. Dominikanie przybyli tu z Wilna na początku XVII wieku i zbudowali warowny klasztor w renesansowym stylu. Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, pierwotnie w stylu renesansu została przebudowana w XVIII wieku w formie baroku wileńskiego. Wewnątrz zobaczyliśmy m.in. portrety Jerzego Grodzieńskiego – fundatora kościoła oraz Róży Strutyńskiej, która zainicjowała jego późniejszą przebudowę. Największym skarbem bazyliki jest drewniana gotycka figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem datowane na 1400 rok, znana jako Madonna szafkowa; po otwarciu figury ukazują się postaci Trójcy Świętej. Na świecie jest tylko kilka takich zabytków. W maju 2023 roku w pomieszczeniach klasztornych otwarto Muzeum Kresów Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Następnym punktem programu była śluza w Paniewie, jedyna śluza dwukomorowa o wysokości 6 metrów różnicy poziomu między jeziorem Paniewo a jeziorem Krzywe, a czas śluzowania wynosi 40 minut. W pobliskim gospodarstwie agroturystycznym zakupiliśmy świeżo upieczone pyszne jagodzianki i wróciliśmy do Augustowa na zwiedzanie miasta. Zobaczyliśmy rynek Zygmunta Augusta, centralny punkt w sercu rynku, piękny park założony w 1847 roku, niegdyś zwany Ogrodem Saskim. Obejrzeliśmy też kolumnę Zygmunta Augusta, zabytkowe kamieniczki na rynku, między innymi Dom Napoleona, Dom Turka przy ulicy 3 Maja 16 (1900 rok), w którym w okresie międzywojennym była cukiernia, a w latach 1940-41 i 1944-45 siedziba NKWD. Po dniu pełnym wrażeń dotarliśmy do naszego hotelu “Karmel”, przepięknie położonego nad rzeką Netta i otoczonego ładnym zagospodarowaniem terenu. Czekała na nas smaczna obiadokolacja. Następnego dnia rozpoczęliśmy zwiedzanie z nowym przewodnikiem- żoną Pana Jana, Panią Joanną, która profesjonalnie, dowcipnie i piękną polszczyzną przedstawiła nam kolejne zachwycające miejsca. Na początku udaliśmy się do klasztoru na wyspie węgierskiej. Kameduli przybyli nad jezioro Wigry w 1667 roku. Klasztor w Wigrach to prawdziwa perła architektury i najcenniejszy zabytek sakralny Suwalszczyzny. Zakonnicy mieszkali tam przez 132 lata. Wyróżniała ich skromność, pracowitość i pustelniczy tryb życia, co można obejrzeć w udostępnionych do zwiedzania eremach. Podczas naszej wędrówki tego dnia zajrzeliśmy nad jezioro Wigry, które ma kształt litery S. Jezioro o głębokości 73 metry należy do Wigierskiego Parku Narodowego. Przez nie prowadzi słynny szlak kajakowy rzeką Czarna Hańcza, woda w jeziorze jest krystalicznie czysta. W międzyczasie zjedliśmy lunch w Jeleniewie, w restauracji “Pod Jelonkiem”, regionalne potrawy takie jak kartacze gotowane, smażone, babka ziemniaczana, kiszka ziemniaczana i podpiwek. Po pysznym jedzeniu udaliśmy się do Smolnik, na punkt widokowy “U Pana Tadeusza”. Z zadaszonej platformy podziwialiśmy wspaniałą panoramę Suwalskiego Parku Narodowego – widok na 3 jeziora i Cisową Górę (256 m.n.p.m.). Urodę tego miejsca wykorzystali w swoich filmach Tadeusz Konwicki i Andrzej Wajda. Następnie pojechaliśmy obejrzeć trojstyk granic Polski, Litwy i Rosji we wsi Bolcie. Stoi tam granitowy słup z godlami trzech państw i napisami w narodowych językach. Do obelisku prowadzi ścieżka pieszo-rowerowa, część szlaku Green velo. Niestety słup został szczelnie ogrodzony drutem ostrzowym. Ostatnim punktem programu były mosty w Stańczykach, z lat 1917- 1918, elementy nieczynnej linii kolejowej łączącej Gołdap z Żytkiejmami. Należą do najwyższych w Polsce: długość 180 m , wysokość 36,5 m. Pod budowlami przepływa rzeka Błędzianka. Ostatniego dnia wycieczki zwiedziliśmy kolejne 2 miejsca. Na początek 2,5 godzinna podróż Wigierską Kolejką Wąskotorową (szerokość torów 60 cm). To wycieczka po Wigierskim Parku Narodowym i Puszczy Augustowskiej, wzdłuż jeziora Wigry. Podczas podróży są 3 przystanki pozwalające podziwiać z wysokiego brzegu jezioro Wigry, malowniczą zatokę, panoramę jeziora z największymi w Polsce wyspami jeziornymi: Ostrów i Ordów. Ostatnim punktem programu naszej wycieczki było Muzeum Wigier w Starym Folwarku. W ekspozycji stałej muzeum prezentuje historię nadwigierskiego krajobrazu, działalność człowieka i dokonania dawnej stacji hydrobiologicznej na Wigrach. Po obejrzeniu muzeum obiad i w drogę powrotną do Olsztyna. Wracamy zadowoleni, zrelaksowani, po dużej dawce nowej wiedzy i wrażeń turystycznych. A także z zapasem czystego, świeżego powietrza zaczerpniętego na terenie Zielonych Płuc Polski.
Z turystycznym pozdrowieniem,
Barbara Borawska

Copyright © 2024 Warmińsko-Mazurski Uniwersytet Trzeciego Wieku w Olsztynie